Honeymoon fase: het eerste jaar na de operatie – met Floor van der Steen

Hoewel het voor ieder mens anders is, noemen we het eerste jaar na de operatie de honeymoon fase. Je bent afgevallen en krijgt complimentjes. Je voelt je goed en hebt steeds meer energie en zelfvertrouwen. Was dat ook zo bij jou?

“Ja, het gewichtsverlies was een cadeautje. In principe hoef je het eerste jaar niet veel te doen, want je hebt minder of zelfs geen honger. Dus afvallen gaat eigenlijk vanzelf. Het is alleen al fijn dat je niet continu met eten bezig bent. Voor de operatie was ik daar bijna obsessief in. Als dat verdwijnt, geeft dat zoveel rust in je hoofd en lijf. Ook je zelfvertrouwen en energie veranderen. Ik werkte toen nog in de gevangenis in Vught en was niet snel bang. Toen ik veel gewicht verloor, voelde ik me fijn maar soms ook kwetsbaarder. Je moet jezelf opnieuw ontdekken.”

Vond je die kwetsbaarheid lastig?

“Nee, ik vind kwetsbaarheid juist mooi en krachtig. Ik voelde me vrouwelijker, veel zachter en dus ook een stukje kwetsbaarder. Voor de operatie durfde ik mijn vrouwelijke kant niet te laten zien. Pas daarna ging ik me vrouwelijker kleden. Ik herinner me een moment dat ik mezelf mooi vond zoals ik was. Ik schrok van die gedachte. Want zo mag je niet over jezelf denken. Ik moest dus ook wennen aan die nieuwe gevoelens over mezelf. Voorheen waren die altijd negatief gekleurd. Niet over mijn karakter, maar wel hoe ik naar mezelf keek.”

Van wie mocht je je dan niet goed over jezelf voelen?

“Voornamelijk van mezelf al was ik ook bezig met de buitenwereld. Want stel dat ik hardop zou zeggen: “ik vind mezelf mooi zoals ik ben?” Dan zei een stemmetje in mijn hoofd: “Zo praat of denk je toch niet over jezelf?” En ik bedoel dit niet arrogant alsof ik mezelf mooier vind dan een ander. Maar dat je blij en tevreden bent met jezelf. Want als je zoveel gewicht verliest is er ook huidoverschot. Het eerste jaar leek ik wel een shar-pei hond. Niet echt charmant al heb ik veel kunnen redden met sporten. Maar het eerste jaar is alles nog niet in verhouding. Daar moet je echt een jaar voor uittrekken.”

Wat zag je toen je naar de slankere versie van jezelf in die spiegel keek?

“In het begin schrok ik vaak als ik langs een etalage liep. Ik herkende mezelf niet meer. Ook vond ik mezelf soms nog steeds te dik. Dan vroeg ik of iemand een foto van me wilde maken en zag ik pas dat het anders was. Dat komt omdat je hoofd niet zo snel gaat als je lichaam. Je snapt het niet en denkt: ik voel me nog steeds lelijk en dik. Dat komt goed, kan ik je vertellen. Het kost tijd. Wat mij hielp was op mezelf vertrouwen, het tijd gunnen, schrijven en foto’s maken.”

Zodat je het zelf gaat zien en geloven?

“Ja, want je kunt het van de ander horen, maar als je het zelf niet voelt dan werkt het niet. Uiteindelijk moet je het zelf doen. Zelf vanbinnen voelen dat je mooi genoeg bent. Dat het goed is zo. Er zijn vrouwen, en ik zeg nu specifiek vrouwen omdat zij vaker geopereerd worden dan mannen, die in hun ogen nooit het ideale gewicht bereiken. Terwijl ze hartstikke veel winst behalen. Ze zijn kilo’s kwijt, hun diabetes is verminderd en ze kunnen stoppen met medicijnen. Kijk dus naar wat je wél bereikt hebt en kunt. Zo het ook met je lijf. Mijn buik is bijvoorbeeld niet zo mooi strak als jouw buik. Maar de vraag is, moet ik me daar op focussen of blij zijn met wat er wél is? Ik kan voor een buikwandcorrectie gaan, maar daar kies ik niet voor. Ik focus me liever op wat mooi is en wat er wel goed gaat.”

Voelde je je een ander mens een jaar na de operatie?

“Uiteindelijk wel, maar ook dat heeft tijd nodig. De honeymoon fase is mooi omdat je zoveel gewicht verliest. Je kunt leuke kleding kopen en makkelijker bewegen. Mensen kijken anders naar je. Ik moest ook wennen aan de aandacht, aan de complimenten die kreeg. Soms raakt me dan nog steeds. Maar, ik weet ook dat ik zelf een andere energie uitstraal. Ik ben zélf veranderd. Dus het is logisch dat mensen anders op mij reageren. En ik nam de stap om ontslag te nemen bij de gevangenis. Ik had al lang de wens om weg te gaan. Niet omdat het daar verschrikkelijk was. Maar ik durfde niet ontslag te nemen, bang voor wat anderen daarvan zouden vinden. Achteraf denk ik, waar slaat het op? Toch durfde ik het pas nadat ik 45 kilo was afgevallen.”

Dus je zelfvertrouwen en zelfbeeld veranderden ook na de operatie?

“De medicatie die ik voor de operatie slikte, is niet goed voor de darmen. Je darmen zijn je tweede brein en 90% van het gelukshormoon serotonine wordt aangemaakt in je darmen. Als je medicatie slikt heeft dat invloed op je stemming. Op je zelfvertrouwen. Door met medicatie te stoppen, verbeterden ook mijn humeur en zelfbeeld. Dus het gaat niet alleen om afvallen maar ook om medicatie en beweging. Met 10 minuten wandelen per dag verlaag je al je stressniveau. Ook is de maagverkleining zelf geen wondermiddel. Het is een hulpmiddel. Als je vervolgens jouw triggers onderzoekt, kun je ook iets doen als het dreigt mis te gaan. Eerlijk, ik heb nog steeds periodes dat het minder gaat. Dan val ik ook terug in mijn oude patronen. Maar door bewustwording kan ik het sneller oppakken.”

Ook weer wat aankomen na een maagverkleining komt vaak voor. Kun je daar iets meer over vertellen?

“Het eerste jaar verlies je gewicht. Dat komt voor 80% door de maagverkleining en voor 20% door je leefstijl. Na het 2e jaar is dat omgekeerd. Het is normaal dat je ongeveer 5 tot 10% aankomt. Zelf kwam ik zo’n 8 kilo aan, ongeveer 5 jaar na de operatie. Ik vond dat verschrikkelijk maar onderzocht wel hoe het kwam. Het bleek stress te zijn en na 5 maanden had ik het er weer af. Dat lukte door te kijken naar wat de stress veroorzaakte en waardoor ik kon ontspannen. Ik ben gaan wandelen. Nog steeds sta ik ’s ochtends om half 7 met mijn hond in het bos. Ik word gelukkig van de natuur, van buiten zijn. Ik wandel ongeveer anderhalf uur per dag. Daarnaast sport ik 2 keer per week. Maar het is voor iedereen anders. Ga vooral iets doen waar jij energie van krijgt en wat je volhoudt. Zo verlaag je je stresslevel. Ik ga ook goed op mediteren en rust. Een stukje in het hier en nu zijn. Geloof me, ik ben chaotisch en superdruk in mijn hoofd. Doordat ik dit weet en mijn tegenhanger heb gevonden, ben ik gelukkiger. Met alle mankementen en de mindere dingen.”

Hoe kijk je terug op het eerste jaar en wat is het meest veranderd door de operatie?

“Het was een jaar met bumpy rides. Al was de operatie de beste beslissing ooit. Het heeft zo veel deuren geopend. Zelfacceptatie en liefdevol naar mezelf kijken, vind ik het meest waardevol dat er is veranderd. Zoveel mensen hebben commentaar op de ander. Het zegt alleen iets over henzelf. Misschien klinkt het zweverig, maar als jij vanuit liefde naar jezelf kunt kijken, kun je dat ook naar anderen.”

Heb je nog een tip voor balans vinden en houden?

“Probeer niet te veel te doen. Dingen ontvouwen zich ook vanzelf. Natuurlijk is het belangrijk dat je ritme vindt in een gezond eetpatroon en het nemen van multivitaminen. Maar het opnieuw leren kijken naar je lijf is eigenlijk al genoeg het eerste jaar. Neem de tijd om je nieuwe leefstijl te implementeren in je leven. En zorg voor genoeg ontspanning.”